کد مطلب:77922 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:108

حکمت 121











و قال علیه السلام: «عجبت للبخیل یستعجل الفقر الذی منه هرب و یفوته الغنی الذی ایاه طلب، فیعیش فی الدنیا عیش الفقراء و یحاسب فی الاخره حساب الاغنیاء و عجبت للمتكبر الذی كان بالامس نطفه و یكون غدا جیفه و عجبت لمن شك فی الله و هو یری خلق الله و عجبت لمن نسی الموت و هو یری من یموت و عجبت لمن انكر النشاه الاخری و هو یری النشاه الاولی و عجبت لعامر دار الفناء و تارك دار البقاء.» یعنی و گفت علیه السلام كه تعجب می كنم از حال بخیل كه می شتابد به رفتار فقری كه از آن گریخته است و فوت می شود از او توانگری آنچنانی كه طلب كرد آن را، زیرا كه تعیش و گذران می كند در دنیاگذران فقرا را و حساب كشیده می شود در آخرت حساب توانگران را و تعجب می كنم از حال متكبر آنچنانی كه بود دیروز آب منی در رحم و می شود در فردا بعد از مردن مردار گندیده و تعجب می كنم از حال كسی كه فراموش كرده است مردن را و حال آن كه او می بیند كسی را كه می میرد و تعجب می كنم از حال كسی كه منكر عالم آخرت است و حال آنكه او می بیند عالم دنیا را و تعجب می كنم از حال كسی كه عمارت كننده است سرای فانی را و واگذارنده است عمارت سرای باقی را.